Zondag 1 september Uzbekistan
Uzbekistan kost even tijd maar is geen ingewikkelde overgang. We moeten allemaal langs de medische controle en zijn gezond verklaard want geen koorts. Om 17.00 u hebben we eindelijk alle papiertjes en stempels en kunnen we door naar Bukhara nog zo’n 100 km over een hobbelige weg. Al met al weer een lange dag. We zullen we 2 of 3 dagen in Bukhara blijven en hier haakt Marianne dinsdag aan en reizen we met zijn 5en verder richting Nepal.
Vanavond even Bukhara ingelopen en wat gaan eten. Wat een verschil met Turkmenistan. Oude gebouwen, toeristisch, sfeer. De eerste indruk is goed.
Uzbekistan kost even tijd maar is geen ingewikkelde overgang. We moeten allemaal langs de medische controle en zijn gezond verklaard want geen koorts. Om 17.00 u hebben we eindelijk alle papiertjes en stempels en kunnen we door naar Bukhara nog zo’n 100 km over een hobbelige weg. Al met al weer een lange dag. We zullen we 2 of 3 dagen in Bukhara blijven en hier haakt Marianne dinsdag aan en reizen we met zijn 5en verder richting Nepal.
Vanavond even Bukhara ingelopen en wat gaan eten. Wat een verschil met Turkmenistan. Oude gebouwen, toeristisch, sfeer. De eerste indruk is goed.
Maandag 2 september Bukhara
We hebben een heerlijke stek met schaduwrijke binnentuin. Hier kunnen we prima een paar dagen relaxen. Kleine tegenvaller is dat we horen dat de grens die we willen nemen dicht is om veiligheidsredenen. We moeten nu een een paar honderd km omrijden of er voor kiezen Samarqand van ons lijstje te schrappen of een dag langer in Uzbekistan blijven. Het zal waarschijnlijk de laatste optie worden want er is nog genoeg tijd tot de grens met China (23 september) .Samarqand willen we graag zien. Hopelijk kunnen we ook nog kunnen kamperen in Uzbekistan, maar we moeten hotelvouchers overleggen als we het land uitgaan, maar eens kijken hoe we dat kunnen oplossen. Vandaag hebben we de hele dag heerlijk in de schaduw doorgebracht. Hangend, lezend en met internet. Om 18.00u was het voldoende afgekoeld om een stuk te gaan wandelen,de stad te bekijken. Blijkt dat het gisteren zo druk was in het stadje vanwege independance day. Reden waarom we gisteren waarschijnlijk ook makkelijk de grens over kwamen. Iedereen wilde op tijd feest gaan vieren. Vandaag een en al rust. De scholen zijn weer begonnen hier.
We hebben een heerlijke stek met schaduwrijke binnentuin. Hier kunnen we prima een paar dagen relaxen. Kleine tegenvaller is dat we horen dat de grens die we willen nemen dicht is om veiligheidsredenen. We moeten nu een een paar honderd km omrijden of er voor kiezen Samarqand van ons lijstje te schrappen of een dag langer in Uzbekistan blijven. Het zal waarschijnlijk de laatste optie worden want er is nog genoeg tijd tot de grens met China (23 september) .Samarqand willen we graag zien. Hopelijk kunnen we ook nog kunnen kamperen in Uzbekistan, maar we moeten hotelvouchers overleggen als we het land uitgaan, maar eens kijken hoe we dat kunnen oplossen. Vandaag hebben we de hele dag heerlijk in de schaduw doorgebracht. Hangend, lezend en met internet. Om 18.00u was het voldoende afgekoeld om een stuk te gaan wandelen,de stad te bekijken. Blijkt dat het gisteren zo druk was in het stadje vanwege independance day. Reden waarom we gisteren waarschijnlijk ook makkelijk de grens over kwamen. Iedereen wilde op tijd feest gaan vieren. Vandaag een en al rust. De scholen zijn weer begonnen hier.
Dinsdag 3 september
Vanmorgen vroeg op. Marianne komt aan op het vliegveld van Bukhara en omdat het nog niet zo heel erg warm is gaan we lopend en Jeroen rennend ( 5 km), hebben we meteen onze ochtendbeweging gehad. Marianne komt stipt op tijd aan. Vanaf nu reizen we met z'n vijven verder.
We zullen een dagje langer in Bukhara blijven zodat Marianne ook nog wat van de stad kan zien en bij kan komen van de lange (nacht)reis. Voor ons geen straf want het is hier heerlijk. Vanmorgen nog een stadswandeling en foto's gemaakt. Vanmiddag de schaduw opgezocht.
Vanmorgen vroeg op. Marianne komt aan op het vliegveld van Bukhara en omdat het nog niet zo heel erg warm is gaan we lopend en Jeroen rennend ( 5 km), hebben we meteen onze ochtendbeweging gehad. Marianne komt stipt op tijd aan. Vanaf nu reizen we met z'n vijven verder.
We zullen een dagje langer in Bukhara blijven zodat Marianne ook nog wat van de stad kan zien en bij kan komen van de lange (nacht)reis. Voor ons geen straf want het is hier heerlijk. Vanmorgen nog een stadswandeling en foto's gemaakt. Vanmiddag de schaduw opgezocht.
Woensdag 4 september
Vanmorgen vroeg opgestaan voor een wandeling. We hebben versterking van Marianne die goed voorbereid is en een ochtendwandeling met highlights heeft. We lopen 4 uur in en om Bukhara. Bezoeken mausoleum, Ark, park en een grote lokale markt buiten het centrum waar we groente, fruit, brood halen en San (tas)band inkoopt.
Vanaf een uur of 10 wordt het erg warm en in de middag zoeken we de schaduw weer op om wat klusjes te doen zoals een poging om de waterpomp te repareren(die mislukt), en de een na de ander verdwijnt voor een siësta .... Marianne denkt nog dat het door de jetlag komt, wij weten inmiddels beter....te warm. Je kunt niet anders dan je er aan overgeven en relaxen tot het in de avond weer wat minder warm wordt. Morgen gaan we verder naar Samarkand.
Vanmorgen vroeg opgestaan voor een wandeling. We hebben versterking van Marianne die goed voorbereid is en een ochtendwandeling met highlights heeft. We lopen 4 uur in en om Bukhara. Bezoeken mausoleum, Ark, park en een grote lokale markt buiten het centrum waar we groente, fruit, brood halen en San (tas)band inkoopt.
Vanaf een uur of 10 wordt het erg warm en in de middag zoeken we de schaduw weer op om wat klusjes te doen zoals een poging om de waterpomp te repareren(die mislukt), en de een na de ander verdwijnt voor een siësta .... Marianne denkt nog dat het door de jetlag komt, wij weten inmiddels beter....te warm. Je kunt niet anders dan je er aan overgeven en relaxen tot het in de avond weer wat minder warm wordt. Morgen gaan we verder naar Samarkand.
Donderdag 5 september
Vandaag van Bukhara naar Samarqand. Saaie weg, maar wel al in de verte bergen die we maar niet bereiken.We rijden langzaam woestijngebied uit en het wordt steeds groener. Jeroen heeft de Uzbeekse rijstijl al helemaal onder de knie. Onderweg nog wat taaie kip naar binnen gewerkt. Samarqand is een grotere stad met over het algemeen brede straten, maar onze B&B ligt in een klein, smal straatje. Uitkijken voor de putten en gaten. Het parkeren wordt een hele klus. Jeroen rijdt nog wat stucwerk van een muurtje af . We bezoeken de Registan en tombes. Mooi, langzaam beginnen we ons af te vragen of je ook mozaïek moe kunt worden?
Morgen nog een dagje Samarqand en dan gaan we ons opmaken voor de echte bergritten. De Pamir Highwayin het zuiden van Tajikistan, net boven Afghanistan. Maar eerst een flink stuk omrijden (paar honderd km) want de grensovergang van Samarqand naar Duchambe is gesloten vanwege de slechte verhoudingen tussen Uzbekistan en Tajikistan. We hebben veel zin in de komende bergen, ook omdat we (hopelijk) weer kunnen kamperen.
Vandaag van Bukhara naar Samarqand. Saaie weg, maar wel al in de verte bergen die we maar niet bereiken.We rijden langzaam woestijngebied uit en het wordt steeds groener. Jeroen heeft de Uzbeekse rijstijl al helemaal onder de knie. Onderweg nog wat taaie kip naar binnen gewerkt. Samarqand is een grotere stad met over het algemeen brede straten, maar onze B&B ligt in een klein, smal straatje. Uitkijken voor de putten en gaten. Het parkeren wordt een hele klus. Jeroen rijdt nog wat stucwerk van een muurtje af . We bezoeken de Registan en tombes. Mooi, langzaam beginnen we ons af te vragen of je ook mozaïek moe kunt worden?
Morgen nog een dagje Samarqand en dan gaan we ons opmaken voor de echte bergritten. De Pamir Highwayin het zuiden van Tajikistan, net boven Afghanistan. Maar eerst een flink stuk omrijden (paar honderd km) want de grensovergang van Samarqand naar Duchambe is gesloten vanwege de slechte verhoudingen tussen Uzbekistan en Tajikistan. We hebben veel zin in de komende bergen, ook omdat we (hopelijk) weer kunnen kamperen.
Vrijdag 6 september Samarqand
Het is de bedoeling om vandaag een dag Samarqand in te gaan. Harry & Jeroen hebben gisteren een verkeerd kaasje gegeten en haken af voor de rest van de dag. Jim en Marianne mixen de cultureel verantwoorde route met de markt vandaag. San is een beetje tegeltjesmoe en gaat een eigen route door de stad wandelen en slentert een tijd over de markt, de mensen en de handel bekijken. Ziet er mooi en kleurrijk uit.
Het straatbeeld is heel wisselend en schijn bedriegt. De grote straten in het centrum lijken er goed uit te zien, al blijken veel putdeksels los te zitten, dat heeft San zelf mogen ervaren. Als je een zijstraat inslaat zie je al snel een heel ander beeld en moet je erg opletten waar je loopt en rijdt. Ook omdat de afdakjes in sommige straten te laag zijn om met onze auto onderdoor te rijden.
Vanavond nog een rondje gaan lopen. Vrijdagavond, druk in de stad. Alle fonteinen zijn gekleurd en er is feestverlichting op straat. Net als de locals laten wij ons ook op de foto zetten voor de fontein.
Tot slot nog een mode-weetje:
Was het in Iran nog heel hip om je neus te laten verbouwen, in Uzbekistan tel je pas mee als je een glimmende rij gouden tanden voor in de mond hebt .
Het is de bedoeling om vandaag een dag Samarqand in te gaan. Harry & Jeroen hebben gisteren een verkeerd kaasje gegeten en haken af voor de rest van de dag. Jim en Marianne mixen de cultureel verantwoorde route met de markt vandaag. San is een beetje tegeltjesmoe en gaat een eigen route door de stad wandelen en slentert een tijd over de markt, de mensen en de handel bekijken. Ziet er mooi en kleurrijk uit.
Het straatbeeld is heel wisselend en schijn bedriegt. De grote straten in het centrum lijken er goed uit te zien, al blijken veel putdeksels los te zitten, dat heeft San zelf mogen ervaren. Als je een zijstraat inslaat zie je al snel een heel ander beeld en moet je erg opletten waar je loopt en rijdt. Ook omdat de afdakjes in sommige straten te laag zijn om met onze auto onderdoor te rijden.
Vanavond nog een rondje gaan lopen. Vrijdagavond, druk in de stad. Alle fonteinen zijn gekleurd en er is feestverlichting op straat. Net als de locals laten wij ons ook op de foto zetten voor de fontein.
Tot slot nog een mode-weetje:
Was het in Iran nog heel hip om je neus te laten verbouwen, in Uzbekistan tel je pas mee als je een glimmende rij gouden tanden voor in de mond hebt .
Zaterdag 7 september
We treffen in Samarqand een Belgisch stel die net de Pamir Highway in tegengestelde richting heeft gereden met de motor. Ervaringen uitgewisseld en tips gekregen. Pamir schijnt prachtig te zijn, met name het stuk langs de Afghaanse grens bij Kunduz. Onderweg weinig voorzieningen en geen telefoon en internetverbinding. We moeten onderweg boodschappen en voldoende water inslaan en zorgen dat de dieseltanks vol zitten. Diesel tanken in Uzbekistan is een probleem want iedereen rijdt op gas. Er zijn maar een paar tankstations die diesel verkopen en anders op de zwarte markt, maar de kwaliteit is dubieus. De economie draait hier op mannetjes en wij hebben een mannetje dat diesel voor ons gaat regelen voordat we op weg gaan naar Tajikistan. Na wat navragen hebben we diesel voor de auto van Jeroen. Wij moeten nog even verder op zoek,want niet genoeg voor 2 auto’s. Uiteindelijk met volle tanks op weg naar de grens en al snel komen we er achter dat we ons vergist hebben in de data. We kunnen pas de 9e Tadjikistan in want dan gaat ons visum in, het heeft geen zin nu door te rijden naar de grens. We gaan rustig aan doen, paar keer gestopt om foto’s te maken en noten te kopen langs de weg. Mooie route, weer terug in de bergen! Het is goed dat we rustig aan kunnen doen want het is ontzettend heet. Eind van de middag slaan we een landweggetje in om te kamperen. Hopelijk doen ze bij de grens niet moeilijk als we voor een nacht geen hotelvouchers hebben. De schapenboer komt zich melden, want we staan kennelijk op zijn land, maar hij heeft geen bezwaar dat we hier een nachtje willen staan. Kennelijk zijn we gesignaleerd want er komen af en toe wat mensen te paard of op een brommertje langs om even op gepaste afstand te kijken.
Het is al vroeg donker en een prachtige sterrenhemel! Heerlijk om weer buiten te kunnen slapen.
We treffen in Samarqand een Belgisch stel die net de Pamir Highway in tegengestelde richting heeft gereden met de motor. Ervaringen uitgewisseld en tips gekregen. Pamir schijnt prachtig te zijn, met name het stuk langs de Afghaanse grens bij Kunduz. Onderweg weinig voorzieningen en geen telefoon en internetverbinding. We moeten onderweg boodschappen en voldoende water inslaan en zorgen dat de dieseltanks vol zitten. Diesel tanken in Uzbekistan is een probleem want iedereen rijdt op gas. Er zijn maar een paar tankstations die diesel verkopen en anders op de zwarte markt, maar de kwaliteit is dubieus. De economie draait hier op mannetjes en wij hebben een mannetje dat diesel voor ons gaat regelen voordat we op weg gaan naar Tajikistan. Na wat navragen hebben we diesel voor de auto van Jeroen. Wij moeten nog even verder op zoek,want niet genoeg voor 2 auto’s. Uiteindelijk met volle tanks op weg naar de grens en al snel komen we er achter dat we ons vergist hebben in de data. We kunnen pas de 9e Tadjikistan in want dan gaat ons visum in, het heeft geen zin nu door te rijden naar de grens. We gaan rustig aan doen, paar keer gestopt om foto’s te maken en noten te kopen langs de weg. Mooie route, weer terug in de bergen! Het is goed dat we rustig aan kunnen doen want het is ontzettend heet. Eind van de middag slaan we een landweggetje in om te kamperen. Hopelijk doen ze bij de grens niet moeilijk als we voor een nacht geen hotelvouchers hebben. De schapenboer komt zich melden, want we staan kennelijk op zijn land, maar hij heeft geen bezwaar dat we hier een nachtje willen staan. Kennelijk zijn we gesignaleerd want er komen af en toe wat mensen te paard of op een brommertje langs om even op gepaste afstand te kijken.
Het is al vroeg donker en een prachtige sterrenhemel! Heerlijk om weer buiten te kunnen slapen.
Zondag 8 september
Vroeg wakker. Al voor de zon helemaal op is voelen we dat het een hete dag gaat worden. Er lopen wat mensen langs die met hun handel (dieren) op weg zijn naar de markt. Een vrouw biedt ons een levende kalkoen aan voor bij het ontbijt,maar die slaan we af. Niemand heeft zin om hem de nek om te draaien en te plukken. We hebben weer een mooie route door de bergen. Onderweg in het dal katoenplantages. Bijzonder en in onze ogen milieu onvriendelijk om in zo’n droge omgeving katoen te verbouwen maar dat hebben we eerder gezien in Turkmenistan (ook rijstplantages). De laatste plaats voor de grens, Denau stoppen we om inkopen te doen en te overnachten. Het blijkt een enorm drukke stad met een levendige markthandel. Overal kramen en mensen. Zo druk hebben we het nog nooit gezien. Voor het eerst in Uzbekistan, dat we ook een grote supermarkt zien waar we wat blikken , water, pasta en fris inslaan zodat we in ieder wat voorraad hebben. Kennelijk zijn we hier heel bijzonder want we hebben een hele schare personeel achter ons aanlopen die allemaal willen weten waar we vandaan komen, wat we van de winkel vinden, hoe we heten en uiteindelijk durft iemand te vragen of we met hun op de foto willen. Uit alle hoeken komen winkelmeisjes en beveiligers aan en moeten we op de foto…. Uiteindelijk rekenen we af en met een “thank you for shopping here” verlaten we de winkel. Kom daar bij AH maar eens om!
We eten wat kebab bij een straatstalletje en proberen het laatste Uzbeekse geld op te maken. Overigens lopen we hier met pakken geld op zak. Het grootste briefje is 1000 sum wat 30 cent waard is. We gebruiken minimaal 5 cm papiergeld per dag…..
Vroeg wakker. Al voor de zon helemaal op is voelen we dat het een hete dag gaat worden. Er lopen wat mensen langs die met hun handel (dieren) op weg zijn naar de markt. Een vrouw biedt ons een levende kalkoen aan voor bij het ontbijt,maar die slaan we af. Niemand heeft zin om hem de nek om te draaien en te plukken. We hebben weer een mooie route door de bergen. Onderweg in het dal katoenplantages. Bijzonder en in onze ogen milieu onvriendelijk om in zo’n droge omgeving katoen te verbouwen maar dat hebben we eerder gezien in Turkmenistan (ook rijstplantages). De laatste plaats voor de grens, Denau stoppen we om inkopen te doen en te overnachten. Het blijkt een enorm drukke stad met een levendige markthandel. Overal kramen en mensen. Zo druk hebben we het nog nooit gezien. Voor het eerst in Uzbekistan, dat we ook een grote supermarkt zien waar we wat blikken , water, pasta en fris inslaan zodat we in ieder wat voorraad hebben. Kennelijk zijn we hier heel bijzonder want we hebben een hele schare personeel achter ons aanlopen die allemaal willen weten waar we vandaan komen, wat we van de winkel vinden, hoe we heten en uiteindelijk durft iemand te vragen of we met hun op de foto willen. Uit alle hoeken komen winkelmeisjes en beveiligers aan en moeten we op de foto…. Uiteindelijk rekenen we af en met een “thank you for shopping here” verlaten we de winkel. Kom daar bij AH maar eens om!
We eten wat kebab bij een straatstalletje en proberen het laatste Uzbeekse geld op te maken. Overigens lopen we hier met pakken geld op zak. Het grootste briefje is 1000 sum wat 30 cent waard is. We gebruiken minimaal 5 cm papiergeld per dag…..