Europa "doen" we maar even snel: we moeten er langs.
Eerst nog maar wat oefenen in de zandgroeve. Misschien komen we nog eens een echte afdaling tegen.
Prima dagje met dank aan de Landcruiserclub.
Prima dagje met dank aan de Landcruiserclub.
Vrijdag 9 augustus
Vertrek uit Amsterdam, uitgezwaaid door Soetkin en Sam en via Leuven, waar we worden uitgezwaaid door Lieske en Andres door naar Limburg. Bij de ouders van Sandra lunch en uitzwaai moment voor familie en vrienden. Het is zover, we gaan echt op weg! Tot over 3 maanden.
Vertrek uit Amsterdam, uitgezwaaid door Soetkin en Sam en via Leuven, waar we worden uitgezwaaid door Lieske en Andres door naar Limburg. Bij de ouders van Sandra lunch en uitzwaai moment voor familie en vrienden. Het is zover, we gaan echt op weg! Tot over 3 maanden.
Zaterdag 10 augustus
Rustig ritje naar Augsburg. Hoog(s)te punt van de dag 785 meter (start hoogtestage voor de Himalaya). Verder, bij gebrek aan elanden, de eekhoornproef gedaan. Prima gelukt.
Rustig ritje naar Augsburg. Hoog(s)te punt van de dag 785 meter (start hoogtestage voor de Himalaya). Verder, bij gebrek aan elanden, de eekhoornproef gedaan. Prima gelukt.
Zondag11 augustus
Ljubljana is vandaag het doel. We zijn er vroeg in de middag en hebben de tijd om de stad even te bekijken. Morgen op naar Belgrado.
Ljubljana is vandaag het doel. We zijn er vroeg in de middag en hebben de tijd om de stad even te bekijken. Morgen op naar Belgrado.
Maandag 12 augustus
Doel voor vandaag was Belgrado, we kennen de camping daar nog van 3 jaar geleden (stelde helemaal niets voor, maar je kon er wel een nachtje staan). Omdat we de camping niet kunnen vinden besluiten we een uurtje door te rijden naar de volgende …dat valt vies tegen. Servië is niet meer wat het geweest is. Er staan soms wel bordjes camping, maar de campings zelf blijken al lang niet meer te bestaan. We zijn vandaag eindeloos vaak door tolpoortjes van de snelweg afgegaan naar een camping die niet meer bestond om vervolgens maar weer terug te keren naar de snelweg. Onze campingkaart kan de prullenbak in. Uiteindelijk rijden we nog steeds in de schemer. Navraag bij een tankstation leert ons dat de meeste mensen de nacht maar doorrijden via Macedonië naar Griekenland, want kamperen in Servië lijkt onmogelijk. Ook een local geeft aan dat de meeste campings niet meer bestaan. Overnachten in een weiland lijkt ons hier niet helemaal kunnen en dus besluiten we ook maar door te rijden en eerst een parkeerplaats te zoeken om in ieder geval nog heel even te kunnen slapen. De laatste 100 km door Servië is geen snelweg en tot onze grote verbazing ineens weer een nieuw bord AUTOCAMPING! Toch nog maar even kijken en jahoor….een motel waar je op de parkeerplaats mag kamperen. Zo te zien meer mensen gestrand hier, campers en tentjes op de parkeerplaats. En door een haag van 10 knikkende kelners kun je gewoon het hotel binnenlopen voor de wc…niemand die daar van opkijkt. En voor het huiselijke gevoel een roedel zwerfhonden om de auto, die allemaal tegen beter weten in hopen op een stukje worst.
Dus we wisten het allang maar zijn er nog een keer op geattendeerd: 16.00 u moet je echt een plek hebben en niet meer rijden in het donker! (maar we zijn nu al wel veel verder dan gedacht)
Dinsdag 13 augustus
Laatste stukje Servië, Macedonië en geëindigd aan de Griekse kust. Vanavond even naar het strand voor het betere vakantiegevoel.
Gisteren onze nieuwe wasmachine uitgeprobeerd in de auto (afgesloten ton), maar omdat we geen gelegenheid hadden het er weer uit te halen heeft de was 2 dagen lekker heen en weer geschud in de auto (met dank aan de Servische wegkwaliteit)….is in ieder geval schoon nu!
Doel voor vandaag was Belgrado, we kennen de camping daar nog van 3 jaar geleden (stelde helemaal niets voor, maar je kon er wel een nachtje staan). Omdat we de camping niet kunnen vinden besluiten we een uurtje door te rijden naar de volgende …dat valt vies tegen. Servië is niet meer wat het geweest is. Er staan soms wel bordjes camping, maar de campings zelf blijken al lang niet meer te bestaan. We zijn vandaag eindeloos vaak door tolpoortjes van de snelweg afgegaan naar een camping die niet meer bestond om vervolgens maar weer terug te keren naar de snelweg. Onze campingkaart kan de prullenbak in. Uiteindelijk rijden we nog steeds in de schemer. Navraag bij een tankstation leert ons dat de meeste mensen de nacht maar doorrijden via Macedonië naar Griekenland, want kamperen in Servië lijkt onmogelijk. Ook een local geeft aan dat de meeste campings niet meer bestaan. Overnachten in een weiland lijkt ons hier niet helemaal kunnen en dus besluiten we ook maar door te rijden en eerst een parkeerplaats te zoeken om in ieder geval nog heel even te kunnen slapen. De laatste 100 km door Servië is geen snelweg en tot onze grote verbazing ineens weer een nieuw bord AUTOCAMPING! Toch nog maar even kijken en jahoor….een motel waar je op de parkeerplaats mag kamperen. Zo te zien meer mensen gestrand hier, campers en tentjes op de parkeerplaats. En door een haag van 10 knikkende kelners kun je gewoon het hotel binnenlopen voor de wc…niemand die daar van opkijkt. En voor het huiselijke gevoel een roedel zwerfhonden om de auto, die allemaal tegen beter weten in hopen op een stukje worst.
Dus we wisten het allang maar zijn er nog een keer op geattendeerd: 16.00 u moet je echt een plek hebben en niet meer rijden in het donker! (maar we zijn nu al wel veel verder dan gedacht)
Dinsdag 13 augustus
Laatste stukje Servië, Macedonië en geëindigd aan de Griekse kust. Vanavond even naar het strand voor het betere vakantiegevoel.
Gisteren onze nieuwe wasmachine uitgeprobeerd in de auto (afgesloten ton), maar omdat we geen gelegenheid hadden het er weer uit te halen heeft de was 2 dagen lekker heen en weer geschud in de auto (met dank aan de Servische wegkwaliteit)….is in ieder geval schoon nu!
Woensdag 14 augustus Rustdagje. We rijden maar zo’n 100 km en bivakkeren op de strandcamping van
Alexandroupoli, 45 km voor de Turkse grens. Lekkere relaxte camping, wat
inkopen gedaan, boekje gelezen en na de ergste warmte een avondduik in zee en
strandwandeling. Heerlijk, behalve de eindeloze beten van strandvlooien? We
zitten helemaal onder.